Το τελευταίο διάστημα εντείνονται όλο και περισσότερο οι φήμες για ανταγωνιστικές πρακτικές που δεν τιμούν καθόλου την αγορά και που όλοι είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι ανήκαν σιγά σιγά στο παρελθόν.
Όπως για παράδειγμα ύποπτες “μετακομίσεις” συμβολαίων και συμβούλων με αντιγραφές όρων και παροχών και δέλεαρ την χαμηλότερη τιμή. Ταυτόχρονα, διασπορά πλήθους αρνητικών φημών για π.χ. τη φερεγγυότητα της εκδότριας εταιρείας ώστε να διευκολύνεται και η απόφαση για μετάβαση που, πέρα από τα προφανή οικονομικά και παραγωγικά κίνητρα συχνά χρειάζεται και μια “αντικειμενική” δικαιολογία προκειμένου κανείς να ενδώσει στην προσφορά.
Είναι απίστευτο τη σημερινή εποχή κάποιες εταιρείες να εκφράζουν τον ανταγωνισμό τους μέσα από τέτοιες διαδικασίες – απ’ ότι φαίνεται όμως αυτά συμβαίνουν και οι Διαμεσολαβούντες καλό είναι να βρίσκουν τη δύναμη να αντιστέκονται σε τέτοιου είδους φαινόμενα.
Διότι αν τέτοιες λογικές επιβιώσουν, είναι ζήτημα χρόνου το πότε θα γυρίσουν μπούμερανγκ σε αυτόν που τις εμπνεύστηκε και θα εκφραστούν εναντίον του.
Πρόσφατα μεταξύ δύο συγκεκριμένων – ελληνικών- εταιρειών έχει αυξηθεί ακόμη περισσότερο η ένταση, η οποία φαίνεται να παίρνει διαστάσεις – σε αυτή την ιστορία είναι φανερό ποιος έχει το ρόλο του επιτιθέμενου και ποιος του αμυνόμενου.
Για άλλη μια φορά, ευχή είναι η αγορά να θέσει στο περιθώριο τέτοια είδη ανταγωνισμού και να προχωρήσει μπροστά τηρώντας τους κανόνες δεοντολογίας που όλοι συνομολογούμε, αλλά κάποιοι δυσκολευόμαστε να ακολουθήσουμε.
Ο σεβασμός στους όρους του παιχνιδιού, είναι προϋπόθεση.
No comment yet, add your voice below!