Για την IDD, την νέα Ευρωπαϊκή Οδηγία η οποία θα μας απασχολήσει από εδώ και εμπρός, “στη θέση” του Solvency II (έτσι, για να μην χαλαρώνουμε), έχουμε μιλήσει εδώ και καιρό. Πρόκειται για σημαντική Οδηγία που θα φέρει πολλές αλλαγές, αυτή τη φορά αποκλειστικά στο πεδίο της Διαμεσολάβησης.
Η νέα Οδηγία θα αρχίσει να ισχύει σε περίπου δύο χρόνια και πρέπει νωρίτερα να έχει μετατραπεί σε νόμο του κράτους.
Οι πρώτες σκέψεις και συσκέψεις για την κίνηση αυτή, έχουν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ήδη ξεκινήσει. Εκπρόσωποι του ΥΠΟΙΚ, της ΔΕΙΑ, ενδεχομένως και της Ένωσης, μαθαίνουμε ότι συμμετείχαν σε πολύ πρόσφατη συνάντηση, την δεύτερη του είδους, από την οποία ωστόσο απουσίαζε, όπως και στην πρώτη, κάποιος εκπρόσωπος της Διαμεσολάβησης.
Πράγμα περίεργο καθότι η ΔΕΙΑ και στο παρελθόν αλλά και πρόσφατα (στην κοπή πίτας της Ένωσης), έχει δεσμευθεί ανοιχτά ότι στην Επιτροπή για την IDD θα συμμετείχαν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Δεδομένου ότι η ΕΑΔΕ έχει επιδείξει σοβαρό και συγκροτημένο μέτωπο από τότε που θεσπίστηκε, κάτι το οποίο όλη η αγορά έχει εκλάβει ως θετικό και δεδομένου ότι οι σχέσεις των τριών μερών ποτέ δεν ήταν πιο…σφιχτές απ’ ότι τα τελευταία χρόνια, προκαλεί έκπληξη το γεγονός.
Ακόμη δε, μεγαλύτερη έκπληξη, προκαλεί και η είδηση ότι η ΔΕΙΑ σκέφτεται να περιορίσει τις κατηγορίες της Διαμεσολάβησης, σε δύο: Πράκτορες και Μεσίτες.
Ή αλλιώς, Agents & Brokers, όπως επικρατεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Και μάλιστα, με σαφή διαχωρισμό των Μεσιτών από τους Πράκτορες ακόμη, οι πληροφορίες λένε, και στον τρόπο αμοιβής τους.
Το εγχείρημα, αν αληθεύει, είναι τεράστιο, πολύπλοκο και σημαντικό.
Σημαίνει τεράστια αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας των Διαμεσολαβητών αποκλειστικής συνεργασίας, τεράστια αλλαγή στον τρόπο που λειτουργεί ο θεσμός του Συντονιστή και τελικά, όλη η αγορά τα τελευταία σαράντα χρόνια!
(Δεν σημαίνει βέβαια, κατάργηση της «αποκλειστικής συνεργασίας» – αν οι κατηγορίες πράγματι περιορίζονταν σε δύο, αυτό το είδος συνεργασίας θα ήταν απλά θέμα επιλογής του εκάστοτε Πράκτορα).
Σε κάθε περίπτωση, θα επρόκειτο για εγχείρημα νομικά και διαδικαστικά μακρύ και πολύπλοκο – είναι χίλιες δύο οι παράμετροι.
Η τελευταία φορά που άλλαξε ο νόμος για την Διαμεσολάβηση ήταν το 1985 (το 2006 η επαναπιστοποίηση θεσπίστηκε με Προεδρικό Διάταγμα).
Προφανώς και οι όποιες αλλαγές, ειδικά του επιπέδου που αναφέρουμε εδώ, δεν πρέπει να προετοιμάζονται «εν κρυπτώ».
Ωστόσο μέχρι στιγμής οι πληροφορίες, δεν δείχνουν το αντίθετο.
Ο διάλογος είναι προϋπόθεση για να υλοποιηθεί οποιαδήποτε – επιτυχημένη- μετάβαση, για να βελτιωθεί και το νομοθετικό πλαίσιο και ο τρόπος λειτουργίας της αγοράς. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση είναι ανεξήγητη και το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα ωφελήσει κανέναν – όλοι ανεξαιρέτως θα χάσουν από αυτή.
No comment yet, add your voice below!