Επίδομα σοβαρών ασθενειών

Γνωρίζουμε ότι στο εύρος των προσωπικών ασφαλίσεων μεγάλο μέρος καταλαμβάνει στην αγορά μας η ασφάλιση Υγείας, το μεγαλύτερο ποσοστό εξ’ αυτών καλύπτουν τα έξοδα που γίνονται κατά την εισαγωγή σε ένα νοσοκομείο, δηλαδή τη λεγόμενη δευτεροβάθμια περίθαλψη, αλλά υπάρχει και μεγάλο ποσοστό συμβολαίων για εξωνοσοκομειακές παροχές, δηλαδή πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Φυσικά, σχεδόν σε όλους τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές είναι γνωστή η παροχή που όλες οι ασφαλιστικές εταιρείες Ζωής διαθέτουν και η οποία αφορά κατά μεγάλο ποσοστό ποσού αποζημίωσης σε περίπτωση διάγνωσης σοβαρής ασθένειας, η οποία ονομάζεται επίδομα σοβαρών ασθενειών. Είναι μία παροχή που όπως καλά γνωρίζει κάθε ασφαλιστικός πράκτορας διατίθεται είτε με τη μορφή που παρουσιάστηκε εξ’ αρχής, καλύπτοντας επτά σοβαρές ασθένειες, είτε από κάποιες εταιρείες και με άλλες εκδοχές με μεγαλύτερο αριθμό ασθενειών οι οποίες αποζημιώνονται.

Φυσικά όταν αναφερόμαστε σε ασθένειες με βάση τους όρους του συμβολαίου ορίζεται ακριβώς ποιες προϋποθέσεις πρέπει να ισχύουν για να καταβληθεί η αποζημίωση για κάθε μία από αυτές τις ασθένειες. Είναι παροχή επιδοματική, δεν αφορά τα έξοδα που έκανε κάποιος, αλλά καταβάλει άμεσα το συγκεκριμένο ποσό που έχει συμφωνηθεί στον ασφαλισμένο.

Η πραγματικότητα είναι ότι όταν μια σοβαρή ασθένεια χτυπήσει την πόρτα ενός ανθρώπου, η ζωή του για κάποιο διάστημα ή και για πάντα θ’ αλλάξει ριζικά. Και θα αλλάξει όχι μόνο λόγω της ίδιας της ασθένειας και της αντιμετώπισής της, αλλά πιθανότατα θα αλλάξει και σημαντικά από τις επιπτώσεις που θα έχει στα οικονομικά του. Σίγουρα, η πρώτη μεγάλη επίπτωση, αν επιλέξει ιδιωτικό φορέα αντί για το δημόσιο θα είναι τα έξοδα για τη νοσηλεία του και αποκατάσταση της υγείας του. Όμως για τις πολύ σοβαρές ασθένειες τα έξοδα συνεχίζονται και μετά, ειδικός εξοπλισμός για το σπίτι ή για τη μετακίνηση, φροντίδα από ανθρώπους στο σπίτι, την οποία δεν μπορούν να καλύψουν οι άνθρωποι του οικογενειακού του περιβάλλοντος. Αλλά, επιπλέον, και συμμετοχή σε ιατρικές δαπάνες, φάρμακα, φυσιοθεραπείες και λοιπά, που μπορεί να μην καλύπτονται πλήρως από το δημόσιο ή ιδιωτικό του φορέα. Επιπλέον αυτών, αν χρειάζεται και μακροχρόνια φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση, ιατρικές αμοιβές, αν έχει διαλέξει την παροχή αυτής της φροντίδας από ιδιώτη γιατρό.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται μια σημαντική ρευστότητα για να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα έξοδα και ακριβώς σε αυτό στοχεύει η ύπαρξη της παροχής του επιδόματος σοβαρών ασθενειών. Γιατί άραγε όμως δεν συναντάται στην ασφαλιστική βιομηχανία στη χώρα μας σε μεγάλο ποσοστό τουλάχιστον στους ανθρώπους που έχουν αποκτήσει ήδη ένα πρόγραμμα Υγείας; Η εμπειρία δείχνει ότι οι πελάτες δεν την επιλέγουν γιατί δεν την γνωρίζουν.

Σε περίπτωση που η παρουσίαση γι’ αυτήν την παροχή γινόταν σε όλους τους ανθρώπους που παρουσιάζεται ένα πρόγραμμα νοσοκομειακής περίθαλψης, τα ποσοστά αυτών που θα την αποκτούσαν θα ήταν πολλαπλάσια από αυτά που σήμερα έχουμε. Ενδεχομένως να μην την αποκτούσαν άνθρωποι που ο προϋπολογισμός τους είναι οριακός για την απόκτηση ενός νοσοκομειακού προγράμματος, αλλά για όλους τους υπόλοιπους είναι σίγουρο ότι θα μπορούσαν να αντιληφθούν ότι ένα νοσοκομειακό πρόγραμμα υγείας είναι απογυμνωμένο, ή τουλάχιστον δεν είναι πλήρες εάν δεν περιλαμβάνει και τη συγκεκριμένη παροχή. Αξίζει κάθε ασφαλιστικός πράκτορας να το συμπεριλάβει στις παρουσιάσεις του για να μπορέσει και ο ίδιος να διαπιστώσει τον τρόπο αντιμετώπισης από τους συνομιλητές του γι’ αυτή τη συγκεκριμένη παροχή που προσφέρει πολύ σημαντικές λύσεις σε μια πολύ δύσκολη στιγμή στη ζωή των ανθρώπων.

Από τον Βετεράνο