Με αφορμή την φετινή 8η Μάρτη, τη μέρα της εργαζόμενης γυναίκας, είδαμε για άλλη μια χρονιά τις επιχειρήσεις του κλάδου να προβάλουν με ποικίλους τρόπους το «προοδευτικό» τους πρόσωπο. Εσωτερικά σεμινάρια για την περίφημη πολιτική του «inclusion» και των «ίσων ευκαιριών», καμπάνιες με βιντεάκια για τον συγκερασμό οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, άρθρα μεγαλοστελεχών και διαφημίσεις.
Βέβαια, πίσω από την καλογυαλισμένη αυτή βιτρίνα, η πραγματικότητα για τις εργαζόμενες του κλάδου είναι αρκετά διαφορετική και δεν μπορεί να κρυφτεί. Γιατί, σε όσες πτώσεις κι αν κλίνονται οι «ίσες ευκαιρίες», δεν ξεπερνιέται το γεγονός του πόσο πολεμούν οι εργοδότες μας την ύπαρξη κλαδικής και γενικότερα Συλλογικών Συμβάσεων στον κλάδο, οι οποίες πρώτα από όλα διασφάλιζαν σημαντικά δικαιώματα στις συναδέλφους. Από την κατάργηση του επιδόματος βρεφονηπιακού σταθμού, μέχρι τη μη καταβολή επιδομάτων παιδιών με ειδικές ανάγκες μετά τη λήξη της Κλαδικής Σύμβασης, την κατάργηση ειδικών αδειών για τις νεοπροσλαμβανόμενες κ.ά. Σε πόσες εταιρείες δεν επιβάλουν ουσιαστικά οι εργοδότες το πώς θα πάρουν το μειωμένο ωράριο μετά τη γέννα οι συναδέλφισσες, ή αδιαφορούν πλήρως για τη διευκόλυνση ωραρίου όπου έχουμε λειτουργία με βάρδιες;
Σε πόσους χώρους δεν ζήσαμε όλη αυτή την περίοδο της πανδημίας την πίεση σχετικά με την μη χρήση των ειδικών γονεϊκών αδειών; Ακόμη, είδαμε πως η τηλεργασία οδηγεί στο να καταστρατηγηθούν δικαιώματα πρωτίστως των γυναικών στον κλάδο. Οι «συμβουλές» «πετυχημένων businesswomen» προς γυναίκες εργαζόμενες για δουλειά από το σπίτι τις νύχτες, αφού βάλουν τα παιδιά για ύπνο, ή στις αργίες, δεν ήταν τυχαίες. Αυτός είναι ο προοδευτισμός τους. Η γυναίκα εργαζόμενη στον 21ο αιώνα να κλείνεται στο σπίτι, «ατομικά υπεύθυνη» για το νοικοκυριό, τα παιδιά και τα Deadlines, διαθέσιμη στον εργοδότη όλο το 24ωρο, αρκούμενη σε «σεμινάρια δραστηριοτήτων και …ψυχικής ανάτασης» που θα της παρέχει …η «υπεύθυνη» εταιρεία!
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν ξαφνιάζει πως καλλιεργούνται κι ακόμη χειρότερες πρακτικές. Τέτοια είχαμε λ.χ. πριν ένα εξάμηνο στο μεσιτικό «ΗΛΙΟΣ», που λόγω της αλλαγής νομοθεσίας βαθμιαία μετέφερε εργασίες και προσωπικό στο συστεγαζόμενο πρακτορείο «NGU». Εκεί, η εργοδοσία βρήκε ευκαιρία εν όψει παύσης εργασιών του μεσιτικού, να «ξεφορτωθεί» συνάδελφο που βρισκόταν σε άδεια λοχείας, μόλις έναν μήνα μετά τη γέννα του τρίτου της παιδιού, απολύοντάς την. Μάλιστα, ενώ δημοσίως έφερνε γι αυτή την πρακτική της μια σειρά δικαιολογίες, σε συνάντηση που είχαμε μαζί της, ούτε λίγο ούτε πολύ παραδέχθηκε πως η αιτία της μη μεταφοράς της συναδέλφου, όπως του υπόλοιπου προσωπικού, στο «διάδοχο» πρακτορείο NGU, ήταν οι «συνεχείς απουσίες της με τις απανωτές εγκυμοσύνες»…
Η συνάδελφος, μέσα στην τωρινή ασφυκτική για όλους μας οικονομική κατάσταση, προσέφυγε δικαστικά και διεκδικεί ακύρωση της απόλυσης και επαναπρόσληψή της. Σε αυτή την προσπάθεια στεκόμαστε δίπλα της και καλούμε και κάθε συνάδελφο, κάθε σωματείο, να δείξει τη στήριξή του.
Η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας για συγκροτημένα δικαιώματα είναι η δική μας απάντηση!
Ενιαία Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση
No comment yet, add your voice below!