Τώρα που οι διακοπές έφτασαν στο τέλος τους, και η πανδημία φαίνεται να είναι υπό έλεγχο, πολλοί εργαζόμενοι θα κληθούν μετά από πάρα πολύ καιρό, σχεδόν δύο χρόνια, να επιστρέψουν στα γραφεία τους. Αυτό σε πολλούς μπορεί να πέσει λίγο…βαρύ!
Σύμφωνα με τον τελευταίο “Δείκτη Τάσεων Εργασίας” της Microsoft, περίπου το 50% των επιχειρήσεων ήδη ζητούν ή θα ζητήσουν από τους υπαλλήλους τους να επιστρέψουν στη διά ζώσης εργασία μέσα στον επόμενο χρόνο. Την ίδια στιγμή, ένας στους τρεις εργαζόμενους δηλώνει ότι η επιστροφή στο γραφείο επιδρά αρνητικά στην ψυχική του υγεία.
Ύστερα από δύο χρόνια με πιτζάμες, με συναντήσεις μέσω zoom και εικονικά τετ-α-τετ, η επιστροφή στο γραφείο μπορεί να είναι σοκ για το σύστημα. Αν κάποιοι απο σας επιστρέψατε στις θέσεις σας στην εταιρεία και ήδη νοιώθετε κουρασμένοι και…δύστροποι, ίσως να πάσχετε, σύμφωνα με ψυχολόγους, από “κοινωνική εξουθένωση”.
Τί είναι η κοινωνική εξουθένωση;
Η κοινωνική εξουθένωση είναι δύσκολο να προσδιοριστεί: Αν και δεν είναι όρος που αναγνωρίζεται επισήμως από την ψυχολογία, γενικά αναφέρεται στο αίσθημα της υπερδιέγερσης και της κόπωσης ύστερα από εκτεταμένη κοινωνική επαφή. Παρουσιάζεται διαφορετικά στον καθένα, ανάλογα με το πόσο εσωστρεφής ή εξωστρεφής είναι, και αλλάζει ανάλογα με τα στάδια της ζωής.
Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν μερικά σημάδια που μπορεί να δείχνουν ότι κάποιος βιώνει αυτή την κατάσταση: αν είναι ευερέθιστος, ανυπόμονος, αν δεν αντλεί πλέον χαρά από συναναστροφές που προηγουμένως τον χαροποιούσαν, αυτά είναι σημάδια ότι μπορεί να πάσχει από κοινωνική εξουθένωση. Δεν είναι ανάγκη μάλιστα, αυτά τα συναισθήματα να κυριαρχούν μόνο τις ώρες εργασίας, την ώρα του μήτινγκ π.χ., για να οφείλονται στην,..επιστροφή στη δουλειά. Κοινωνική εξουθένωση μπορεί κάποιος να νοιώσει εν μέσω μιας αγαπημένης του επαφής εκτός γραφείου.
Η εξουθένωση που οφείλεται στην εργασία μπορεί να επηρεάσει όλους τους τομείς της ζωής. Έτσι, καθώς επιστρέφουμε στα πρωινά δρομολόγια προς το γραφείο και τους συναδέλφους, ας διασφαλίσουμε ότι έχουμε στο μανίκι μας μερικά εγκεκριμένα από θεραπευτές “τρικ αυτοφροντίδας”.
- Ρεαλιστικές κοινωνικές προσδοκίες
Ας δώσουμε στους εαυτούς μας την πολυτέλεια ενός διαστήματος μετάβασης. Δεν γίνεται να έχουμε την ίδια ενέργεια που είχαμε προ διακοπών ή προ…επιδημίας. Δεν γίνεται με το που θα επιστρέψουμε, να πέσουμε με τα μούτρα στην….τρεχάλα: γραφείο, παιδιά, σπίτι, εξωτερικές δουλειές. Αυτή η προσδοκία είναι συνταγή για αποτυχία.
Ας γεμίσουμε το πρόγραμμα της κάθε μέρας σταδιακά, χωρίς να παραλείπουμε χρόνο για χαλάρωση.
- Χρόνος για χαλάρωση στην ατζέντα
Ακριβώς όπως σημειώνουμε το χρόνο των συναντήσεων και των τετ-α-τετ, ας σημειώσουμε χρόνο για αποφόρτιση στο ημερολόγιό μας, αν η δουλειά το επιτρέπει. Για να κάνουμε μια βόλτα, να διαλογιστούμε, ακόμη και να πάμε μόνοι μας για ένα καφέ! Μεταξύ μήτινγκ το διάλειμμα είναι απαραίτητο. Έστω και να ρίξουμε λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο!
- Ενημέρωση στον περίγυρο
Το να φορτίσουμε την… “κοινωνική μπαταρία” μας αυτή τη στιγμή, μπορεί να σημαίνει να απομακρυνθούμε από κάποιους φίλους ή να αναθέσουμε κάποια γονεϊκά καθήκοντα στο/στη σύντροφο. Προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι κανένας δεν θα πληγωθεί, ας εξηγήσουμε τις κοινωνικές μας ανάγκες στους ανθρώπους γύρω μας.
«Για παράδειγμα ‘Αυτό το διάστημα μπορεί να μην είμαι όσο διαθέσιμος είμαι συνήθως και παρακαλώ να έχετε όσο περισσότερη υπομονή μπορείτε μαζί μου. Ελπίζω ότι σε μια βδομάδα ή ένα μήνα θα είμαι πιο διαθέσιμος’ Έτσι δεν τους έρχεται σαν σοκ» επισημαίνει η Fox.
- Καλοί με τους εαυτούς μας
Το να είμαστε καλοί με τους εαυτούς μας είναι θεμελιώδες. Δεν πρέπει να κατηγορούμε τον εαυτό μας επειδή βάλαμε κάποιες σχέσεις ή δραστηριότητες ή προσκλήσεις στο πάγο, γιατί νοιώθουμε κουρασμένοι και ανόρεχτοι και θέλουμε να πάμε για ύπνο μια ώρα νωρίτερα. Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να έχει διακυμάνσεις, είναι απολύτως φυσιολογικό!
No comment yet, add your voice below!