Πρόκειται για τον πρώτο Ασφαλιστικό Σύμβουλο στην Ελλάδα με πιστοποίηση RICP®, είναι δηλαδή πιστοποιημένος επαγγελματίας αναφορικά με το συνταξιοδοτικό εισόδημα. Ο λόγος για τον Νίκο Παπαστεργίου, του οποίου η διάθεση για προσφορά στον συνάνθρωπο οδήγησε στην ενασχόλησή του με την ασφάλιση και δη με την εξερεύνηση σύγχρονων τρόπων που μπορούν να καθοδηγήσουν τον οποιονδήποτε να δει ολιστικά το θέμα της εξασφάλισης του μέλλοντός του.
Σε μια αποκλειστική του συνέντευξη με το underwriter.gr, ο κ. Παπαστεργίου εξηγεί την σημασία της προάσπισης του συνταξιοδοτικού εισοδήματος με τρόπους πέραν των παραδοσιακών και αναλύει το γιατί πρέπει από νωρίς να σκεφτόμαστε την έννοια της διατήρησης κατάλληλων οικονομικών ροών που θα μας εξασφαλίσουν καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού, και όχι μόνο, βίου μας.
Για να μπορέσει μάλιστα να προσφέρει ακόμα πιο κατάλληλες και ολοκληρωμένες υπηρεσίες προς τους πελάτες του, εργάζεται για την ανάπτυξη μιας μεθοδολογίας με την ονομασία Retirement Income Risk Assessment (RIRA) το οποίο και προσδιορίζει το πόσο απέχει κάθε ασφαλισμένος από τους οικονομικούς στόχους που ο ίδιος έχει θέσει για το εισόδημά του, προϊόντος του χρόνου.
Διαβάστε εδώ αναλυτικά τη συνέντευξη:
Είστε ο πρώτος ασφαλιστικός σύμβουλος στην Ελλάδα με πιστοποίηση RiCP, τί σημαίνει αυτό και γιατί εκτιμάτε ότι θα είναι το συνταξιοδοτικό εισόδημα στο επίκεντρο των αναζητήσεων των ασφαλισμένων στο μέλλον;
Κοιτάξτε, είμαι ασφαλιστικός σύμβουλος επί 18 χρόνια, και ήθελα να βοηθήσω τους πελάτες μου να δουν μακροπρόθεσμα το θέμα της συνταξιοδότησης. Γιατί το να πει κανείς ότι νοικιάζει κάποια σπίτια και είναι εντάξει για το συνταξιοδοτικό του εισόδημα, αυτό δεν πρόκειται να δουλέψει στο μέλλον. Ψάχνοντας τα αμερικάνικα πανεπιστήμια είδα ότι δίνονται τέτοιες πιστοποιήσεις και ουσιαστικά το RICP δεν αφορά μόνο στη δημιουργία του συνταξιοδοτικού εισοδήματος αλλά και στηνπροστασία του, τόσο πριν τη συνταξιοδότηση όσο και μετά.
Για παράδειγμα, όλοι οι Έλληνες λένε πωςέχουν σπίτια και πως θα τα νοικιάζουν και θα έχουν ένα συνταξιοδοτικό εισόδημα. Αυτό εάν δεν μελετηθεί από κάποιον που έχει γνώσεις και δεν θωρακιστεί με κάποια ασφαλιστικά προϊόντα, δεν πρόκειται να δουλέψει. Γιατί αλλάζει το οικονομικό περιβάλλον: ίσως χρειαστεί κάποιος να έχει κεφάλαιο έτοιμο για να ανακαινίσει το σπίτι, πρέπει να έχει ξεπληρώσει το στεγαστικό δάνειο που ίσως πήρε,σίγουρα θα πρέπει να το έχει ασφαλισμένο και συντηρημένο. Δουλειά δική μου είναι να τον βοηθήσω να διατηρήσει όλες τις οικονομικές του ροές και όχι μόνο τις συνταξιοδοτικές, με αντίστοιχα ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Αυτή είναι μια ολόκληρη μελέτη την οποία εκπονώ. Πρόκειται μια δομημένη διαδικασία που λέγεται RΙRA, η οποία συλλέγει κάποια δεδομένα πολύ εύκολα από τον πελάτη, υπολογίζει εάν είναι κοντά ή μακριά από τον συνταξιοδοτικό του στόχο και τον βοηθάει να προστατεύσει και όλεςτις άλλες οικονομικές ενέργειες που έχει κάνει.
Τί σας έκανε όμως να ασχοληθείτε με αυτό; Ποιο ήταν το έναυσμα;
Ξεκίνησα όπως πολλοί από τα νοσοκομειακά συμβόλαια, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι αυτά μπορούν να τα προσφέρουν πολλά κανάλια διανομής. Ήθελα να κάνω κάτι που θα με ξεχωρίσει από τον ανταγωνισμό και να δώσω προστιθέμενη αξία στον πελάτη. Αυτή ήταν η λογική μου. Το οτι είμαι ο μόνος είναι τυχαίο. Ίσως να έπαιξε ρόλο και τοότι με ενδιέφερε πολύ αυτό το αντικείμενο, σε συνδυασμό με την πολύ καλή γνώση των Αγγλικών. Το επόμενο στάδιο είναι να ασχοληθώ και με το wealth management, για να μπορώ να βοηθήσω ακόμα καλύτερα τον πελάτη μου.
Να πάμε όμως και σε κάτι άλλο. Ήδη το κράτος προανήγγειλε αύξηση των συντάξεων. Πιστεύετε ότι μπαίνουμε σε έναν κύκλο της οικονομίας ο οποίος και θα διακρίνεται από αύξηση του διαθέσιμου συνταξιοδοτικού εισοδήματος και αν ναι, γιατί κάποιος να θέλει να επενδύσει στην ιδιωτική συνταξιοδοτική ασφάλιση;
Στο κρατικό σύστημα αυτός που πληρώνει τις εισφορές του, αγοράζει το δικαίωμα κάποια στιγμή να πάρει μια σύνταξη, εάν, φυσικά, υπάρχουν άνθρωποι που θα πληρώνουν και αυτοί το δικό τους μερίδιο. Ο λόγος για να κάνει κάποιος κάτι ιδιωτικό είναι να μπορεί να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Μακάρι να αυξηθούν οι συντάξεις και να υπάρχουν μεγαλύτερες παροχές. Δεν νομίζω, όμως, ότι θα μπορεί κανείς να ζήσει μόνο με τη σύνταξη που θα πάρει από το κράτος…
Έχετε ταχθεί υπέρ της ολιστικής προσέγγισης των οικονομικών μας όταν πρόκειται να ασφαλιστούμε. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό και ποιές είναι οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας για να το πετύχουμε; Ή γιατί δεν το πετυχαίνουμε εύκολα;
Η απάντηση στην τελευταία στροφή της ερώτησής σας είναι απλή: δεν υπάρχει ασφαλιστική παιδεία. Πάντα, το να κάνει κανείς ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο είναι μια απάντηση σε μια ανάγκη. Η ολιστική προσέγγιση όμως σημαίνει ότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα προϊόντα δεν είναι μόνο νοσοκομειακά π.χ. υπάρχουν πολλά που μπορεί κανείς να αγοράσει για να ενισχύσει την ασφαλιστική του ομπρέλα, αυτή είναι η πρώτη διάσταση. Από εκεί και πέρα είναι θέμα χρόνου, η δεύτερη διάσταση. Εάν κάποιος έχει σαν κουλτούρα ότι με το που θα αρχίσει να δουλεύει, θα ήταν καλό να κάνει μια ασφάλιση ζωής, θα πάρει αυτη την ασφάλιση και πολύ πιο οικονομικά και χωρίς κανένα πρόβλημα. Σκεφτείτε να φτάσει στην ηλικία των 50 και να πει: “τώρα το χρειάζομαι”. Θα μπορεί τότε να ασφαλιστεί?
Η τρίτη διάσταση είναι οι γενικότεροι κίνδυνοι και όχι μόνο οι συνταξιοδοτικοί που αντιμετωπίζονται από τα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Μας λείπει λοιπόν η ασφαλιστική παιδεία, άνθρωποι που θα μπορούν να δουν πιο πριν τις ανάγκες που θα έρθουν μετά.Oυσιαστικά θα έπρεπε να μπορούμε να σκεφτούμε ότι πράγματα σίγουρα θα χρειαστούν και σίγουρα θα μας συμβούν. Γιατί να μην τα αντιμετωπίσουμε νωρίτερα; Για να μην πούμε καν για την περίπτωση τουνα μην μπορεί καν κάποιος να ασφαλιστεί σε μεγαλύτερη ηλικία…
Υπάρχει τελικά όμως roadmap προς την συνταξιοδότηση ή είναι αυτή μια συζήτηση που είθισται ο κόσμος να την αποφεύγει; Δεν είναι κάπως μελαγχολικό να συζητάμε κάτι τέτοιο τόσο νωρίς;
Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια συζήτηση είναι άβολη σε μικρή ηλικία. Το να συζητήσεις με έναν 30άρη για την επερχόμενη συνταξιοδότησή του στα 65 ή 70, μπορεί να σε κοιτάξει σαν να είσαι παλαβός. Αλλά πρέπει να του μιλήσεις αλλιώς: να του πεις ότι δεν μιλάμε μόνο για αυτό. Ίσως στα 50 του να θέλει να ανοίξει τη δική του δουλειά και να έχει ανάγκες, αυτοί λέγονται ενδιάμεσοι οικονομικοί στόχοι. “Όταν είσαι ακόμα νέος, μπορείς πιο εύκολα να έχεις χρήματα στην άκρη που μέσω ενός ασφαλιστηρίου συμβολαίου θα σου φέρουν ένα μεγαλύτερο και πιο ασφαλές αποτέλεσμα”, θα έπρεπε να λέγαμε σ’εναν 30άρη κουβεντιάζοντας μαζί του. Γιατί έτσι θα καταλάβει ότι πρέπει να σκέφτεται από πριν για αυτά που θα έρθουν. Δεν είναι λοιπόν ένα roadmap για όλους, αλλά φτιάχνεται για τον καθένα ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις επιθυμίες του. Και δεν είναι μόνο αυτά: μπορεί να υπάρχουν θέματα περιουσιακά και κληρονομικά, και θα πρέπει ο νέος να είναι έτοιμος να τα στηρίξει οικονομικά. Ένας εξειδικευμένος σύμβουλος με την χρήση των κατάλληλων εργαλείων, μπορεί να του δείξει πώς θα εξελιχθούν πιθανότατα τα επόμενα χρόνια. Και από εκεί και πέρα, ας κάνει ο ίδιος ο,τι νομίζει. Το θέμα είναι να γνωρίζει. Πρώτα πρέπει να προβληματιστεί και μετά να αρχίσει να σκέφτεται. Για μένα είναι όλα θέμα ασφαλιστικής παιδείας.
Νικόλαος Η. Παπαστεργίου, RICP ®
Συντονιστής Ασφαλιστικών Πρακτόρων Εταιρικού Δικτύου Εθνικής Ασφαλιστικής
Retirement Income Certified Professional ®
Ισόβιο Μέλος LIMRA INTERNATIONAL
Κιν. τηλ. 6972 558575
https://bit.ly/DiiD-NickPapastergiou
www.linkedin.com/in/nickpapastergiouricp
(Στην κεντρική φωτογραφία ο κ. Νικόλαος Παπαστεργίου)
No comment yet, add your voice below!