Πώς μπορεί να επηρεάσει την πώληση ασφαλειών η τωρινή οικονομική ανασφάλεια

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση, και η αύξηση στην τιμή πολλών καταναλωτικών αγαθών, άρα η αίσθηση της ακρίβειας, είναι φυσικό να επηρεάζουν τον μέσο Έλληνα πολίτη.

Η προώθηση ασφαλιστικών καλύψεων και ιδιαίτερα των μη υποχρεωτικών, συχνά έρχεται αντιμέτωπη με τον προβληματισμό του υποψήφιου ασφαλισμένου, για το αν μπορεί να υποστηρίξει οικονομικά τα ασφαλιστικά πλάνα που τίθενται στη διάθεσή του. Ωστόσο πάντα σε περιόδους έντασης και οικονομικής ανασφάλειας οι πολίτες τείνουν να αναβάλουν τυχόν απόφαση για ασφάλιση. Επειδή αισθάνονται ότι θα ήταν καλύτερο να περιμένουν να περάσει η κρίση και να είναι πιο σίγουροι για την πορεία των οικονομικών τους.

Άλλωστε η απόκτηση μιας ασφάλισης δημιουργεί την αίσθηση της μακροχρόνιας δέσμευσης, μιας και τα ασφαλιστήρια συμβόλαια είτε για κάποιον κίνδυνο είτε για αποταμίευση θα μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή.

Πώς λοιπόν, θα ήταν χρήσιμο να σταθεί ένας ασφαλιστικός διαμεσολαβητής απέναντι σε αυτόν τον εύλογο προβληματισμό των υποψηφίων ασφαλισμένων;

Κατ’ αρχάς νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι ότι πρέπει ο πράκτορας να αντιληφθεί το εύλογο της ανασφάλειας. Είναι φυσικό ότι ακόμα και κάποιος που έχει τακτοποιήσει το ισοζύγιο εσόδων – εξόδων του, όταν βλέπει να εξελίσσονται απρόβλεπτες καταστάσεις και να αυξάνονται τα έξοδά του να προσπαθεί να τα συγκρατήσει και να μην τα “επιβαρύνει”, όπως αυτός το αντιλαμβάνεται.

Μπορεί η ασφάλιση να συγκριθεί με οποιαδήποτε άλλη κατανάλωση; Είναι όμως η ασφάλιση ένα αγαθό που μπορεί να αναβληθεί η απόκτησή του;

Νομίζω ότι οι άνθρωποι του κλάδου της ιδιωτικής ασφάλισης γνωρίζουν ότι μία ασφάλιση δεν μπορεί να αναβληθεί και δεν μπορεί γιατί από τη φύση του η έννοια του κινδύνου, άρα η αποδοχή της ύπαρξής του, εμπεριέχει όχι μόνο το αν, αλλά και το πότε, άρα εμπεριέχει το άγνωστο του χρόνου που θα τη χρειαστείς.

Ακόμα και μια αποταμίευση έχει σημασία να την ξεκινήσεις το νωρίτερο δυνατό, αφού έχεις αποφασίσει να ζεις με λίγο λιγότερα χρήματα, αποταμιεύοντας ένα ποσό για μελλοντικές σου ανάγκες, που θα υπάρξουν έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από περιόδους οικονομικής πίεσης.

Αυτό λοιπόν που είναι αναγκαίο, είναι ο ίδιος ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής να έχει κατανοήσει ότι είναι εύλογοι οι φόβοι και οι ανησυχίες των συνομιλητών του, ότι προφανώς πρέπει να τις κατανοεί και να προσαρμόζει τα σχέδια που προτείνει στα νέα δεδομένα. Πρέπει όμως να βοηθά τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι η απόφαση για την ασφάλιση είναι απ’ αυτές τις αποφάσεις που δεν πρέπει να αναβληθούν.

Είναι χρήσιμο να διαχειριστεί την εύλογη ανασφάλεια του συνομιλητή του ο ασφαλιστικός πράκτορας, να βρει το ποσό που με τα νέα δεδομένα θα μπορεί αυτός να υποστηρίξει και να του υποβάλει ένα σχέδιο προσαρμοσμένο στα οικονομικά του, αναδεικνύοντας την αξία του να ξεκινήσει σήμερα, καθώς και τους κινδύνους που έχει αν αναβληθεί. Όπως η πιθανότητα να επέλθει ο κίνδυνος νωρίτερα από ότι ίσως φαντάζεται, ή ιδιαίτερα για τις ασφαλίσεις υγείας να χαθεί η δυνατότητα ασφαλισιμότητας.

Από τον Βετεράνο