Αργοσβήνει η ύστατη ελπίδα εταιρειών της Δύσης των οποίων τα αεροπλάνα είχαν μισθωθεί από αεροπορικές της Ρωσίας, καθώς οι ρωσικές αρχές σκοπεύουν να τα κρατήσουν και τον Βλάντιμιρ Πούτιν να εξετάζει πλέον ανοιχτά το ενδεχόμενο εθνικοποίησης των περιουσιακών στοιχείων ξένων επιχειρήσεων.
Του Χρήστου Γαβαλά
Όπως μεταδίδουν οι New York Times, μέχρι την περασμένη Πέμπτη, υπήρχαν 523 αεροσκάφη μισθωμένα σε ρωσικούς αερομεταφορείς από εταιρείες εκτός της χώρας, σύμφωνα με την συμβουλευτική εταιρεία IBA.
Από αυτά, τα 101 είναι μισθωμένα στην S7 Airlines και τα 89 στην Aeroflot. Αμφότερες οι αεροπορικές εταιρείες έχουν σταματήσει τις διεθνείς πτήσεις, κάτι που στην πράξη εξαλείφει κάθε πιθανότητα ανάκτησης των αεροπλάνων σε ξένο έδαφος.
«Η γενική εικόνα είναι ότι αυτό είναι όλο, δεν θα μπορέσουμε να τα ανακτήσουμε», δήλωσε ο Βιτάλι Γκούζβα, καθηγητής οικονομικών στο Embry-Riddle Aeronautical University.
Ο Δρ. Γκούζβα και άλλοι που παρακολούθησαν συνέδριο της αεροπορικής βιομηχανίας στο Σαν Ντιέγκο είπαν ότι η δύσκολη θέση για τις εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης κυριάρχησε στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε από την International Society Εμπορίας Αεροσκαφών Μεταφορών.
Οι ειδικοί εκεί γενικά ευθυγραμμίστηκαν γύρω από την άποψη ότι οι εταιρείες αντιμετωπίζουν την πιθανότητα τεράστιων ζημιών. Συνολικά, η αξία των αεροπλάνων φτάνει τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την Ishka, μια εταιρεία συμβούλων αερομεταφορών.
Η AerCap, η μεγαλύτερη εταιρεία μίσθωσης εμπορικών αεροσκαφών στον κόσμο, έχει 142 μισθωμένα αεροπλάνα στη Ρωσία, περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία, σύμφωνα με την IBA. Aρνήθηκε να προβεί σε κάποιο σχόλιο, αλλά αποκάλυψε πρόσφατα ότι τα αεροσκάφη της στη Ρωσία αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% του στόλου της.
Η SMBC Aviation Capital, η οποία δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό από την αμερικανική εφημερίδα, είναι η δεύτερη πιο εκτεθειμένη επιχείρηση, με 35 μισθωμένα αεροπλάνα στη Ρωσία.
Στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών κυρώσεων, οι εκμισθωτές όπως η AerCap και η SMBC, που εδρεύουν στην Ιρλανδία, έχουν προθεσμία έως τις 28 Μαρτίου για να τερματίσουν τις συμβάσεις με τις ρωσικές αεροπορικές εταιρείες και να πάρουν πίσω τα αεροπλάνα τους.
Ωστόσο την περασμένη εβδομάδα, ο Ντέιβιντ Γουόλτον, διευθύνων σύμβουλος της BOC Aviation, μιας εταιρείας μίσθωσης με έδρα τη Σιγκαπούρη, είπε ότι η προθεσμία της 28ης Μαρτίου αποτελεί ένα «ειλικρινά ένα μη ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα» ώστε να μπορέσουν να βγουν εκατοντάδες αεροπλάνα από τη χώρα.
Από τα τέλη Φεβρουαρίου, οι ρωσικές αεροπορικές εταιρείες χρησιμοποιούσαν 18 αεροσκάφη της BOC, ή περίπου το 4,8% του στόλου της εταιρείας.
Ο Νικ Πόποβιτς, του οποίου η εταιρεία, Sage-Popovich με έδρα την Ιντιάνα, πραγματοποιεί ανακτήσεις αεροσκαφών, αποκάλυψε ότι επικοινώνησαν μαζί του ορισμένοι μεγάλοι παγκόσμιοι εκμισθωτές που ενδιαφέρονται να ανακτήσουν τα αεροπλάνα τους από τη Ρωσία.
Αρνήθηκε να κατονομάσει τις εταιρείες, αλλά είπε ότι ως επί το πλείστον αναγνώρισαν ότι ήταν μια χαμένη υπόθεση.
Ο κ. Πόποβιτς είπε ότι διερευνά ακόμα τι θα μπορούσε να γίνει, αλλά εκ πρώτης άποψης δεν διαβλέπει έναν βιώσιμο τρόπο για την ανάκτηση των αεροπλάνων.
«Δεν θα δεχθούμε μια αποστολή που δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να φέρουμε εις πέρας», είπε. «Ακόμα κάνω έρευνα για το τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε νόμιμα».
Μάλιστα, αυτό που λένε οι ειδικοί είναι πως ενώ μερικά αεροπλάνα μπορεί να ανακτήθηκαν στο εξωτερικό πριν σταματήσουν οι διεθνείς πτήσεις, είναι ελάχιστα χρήσιμα για τους ιδιοκτήτες τους χωρίς τα λεπτομερή αρχεία συντήρησης που συνοδεύουν κάθε αεροσκάφος και συχνά αποθηκεύονται από τις ίδιες τις αεροπορικές εταιρείες.
Και όσο περισσότερο ένα αεροπλάνο είναι κολλημένο στη Ρωσία, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανησυχία ότι οι εργασίες στο σώμα, τους κινητήρες και τα συστήματα πτήσης του αεροσκάφους ενδέχεται να μην καταγράφονται, με αποτέλεσμα η αξία του να πέφτει κατακόρυφα.
Οι οικονομικές συνέπειες της κράτησης των αεροπλάνων στη Ρωσία θα μπορούσαν επίσης να είναι πολύ μεγάλες. Τέτοια αεροσκάφη χρηματοδοτούνται με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης από τράπεζες, τις ίδιες τις εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης και από επενδυτές σε τιτλοποιημένο χρέος.
Οι ασφαλιστές και οι αντασφαλιστές μπορεί επίσης να είναι μέρος της εξίσωσης, σύμφωνα με ειδικούς.
Πιο συγκεκριμένα, οι ασφαλιστικές εταιρείες που καλύπτουν αεροπορικές μεταφορές που εμπλέκονται σε «πόλεμο», ανησυχούν και αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες πιθανές ζημιές από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την Russell Group, μια εταιρεία δεδομένων και ανάλυσης.
Τα ασφάλιστρα ασφάλισης αεροσκαφών αυξάνονται εδώ και χρόνια καθώς ο κλάδος αγωνιζόταν να αντισταθμίσει τις πρόσφατες ετήσιες ζημιές του.
Καθώς οι τιμές ανέβηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι ασφαλιστές μείωσαν ωστόσο το εύρος της κάλυψης, σύμφωνα με τον Σούκι Μπάσι Basi, ιδρυτή του Russell Group. Τουλάχιστον, η κατάσταση στη Ρωσία φαίνεται ότι πιθανότατα θα έχει παρόμοιο αποτέλεσμα.
«Πληρώνετε περισσότερα και έχετε λιγότερη κάλυψη», είπε.
Βεβαίως, θα υπάρξουν μόνιμες συνέπειες και για τη Ρωσία. Η κρίση είναι πιθανό να αυξήσει το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας γενικά και μπορεί να προκαλέσει ορισμένες εταιρείες μίσθωσης και ασφαλιστικές εταιρείες να ξεγράψουν τελείως τη ρωσική αγορά.
Και ενώ η εθνικοποίηση των αεροπλάνων μπορεί να προσφέρει βραχυπρόθεσμο όφελος στη Ρωσία όσον αφορά στη διατήρηση των εσωτερικών πτήσεων σε κίνηση, δεν θα αργήσει πολύς καιρός που οι αερομεταφορείς εκεί θα αρχίσουν να ζητούν απελπισμένα ανταλλακτικά.
Καθώς όμως η Boeing και η Airbus αρνούνται να προσφέρουν ανταλλακτικά και υποστήριξη στις ρωσικές αεροπορικές, αυτοί οι αερομεταφορείς είναι πιθανό να αρχίσουν να «κανιβαλίζουν» τα αεροπλάνα που έχουν στη διάθεσή τους, κάνοντάς τα να χάσουν την αξία τους.
Ο Κεν Χιλ, ο οποίος επίσης πραγματοποιεί ανακτήσεις αεροσκαφών, το γνωρίζει αυτό από πρώτο χέρι.
Πριν από δύο χρόνια, μια αμερικανική εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης τον προσέλαβε για να ανακτήσει τρία Boeing 737 σε ένα μικρό αεροδρόμιο λίγο έξω από τη Μόσχα.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που είχε μισθώσει τα αεροπλάνα αντιστάθηκε στις προσπάθειές του να τα ανακτήσει, αλλά μετά από λίγες μέρες ο κ. Χιλ απέκτησε πρόσβαση στο υπόστεγο – μόνο για να διαπιστώσει ότι το αεροσκάφος είχε καταστραφεί εσωτερικά.
«Τα αεροπλάνα ήταν εκεί, αλλά μάντεψε τι δεν ήταν εκεί; Οι κινητήρες», είπε. «Είχαν ληστέψει και τα τρία αεροπλάνα. Πλέον ήταν απλώς σκουπίδια».
Το τι θα συμβεί στη συνέχεια είναι εικασία του καθενός, ακόμη και μεταξύ των ειδικών.
«Όλοι έχουμε πολλές ερωτήσεις», είπε ο Ντέιβιντ Τοκόφ, διευθύνων σύμβουλος της mba Aviation, μιας συμβουλευτικής εταιρείας, συνοψίζοντας τις συνομιλίες στο συνέδριο του Σαν Ντιέγκο. «Όλοι έχουμε πολλές απόψεις. Και δεν έχουμε πολλές απαντήσεις».
No comment yet, add your voice below!