Πάμελα Νεγκοσάντι: Η ειδικός της τεχνητής νοημοσύνης για τις ασφαλιστικές εξηγεί στο Underwriter.gr γιατί η νέα τεχνολογία είναι όπλο στα χέρια τους
Όταν ο κορωνοϊός χτύπησε για πρώτη φορά πέρυσι, οι ασφαλιστικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο έπρεπε να «τρέξουν» για να κατανοήσουν την έκθεσή τους στο γεγονός αυτό. Κανείς δεν είχε ξεκάθαρη ιδέα για τον αντίκτυπο της πανδημίας, και έτσι το πρώτο πρόβλημα που έπρεπε να λύσουν ήταν να βρουν πόσες συμβάσεις στα χαρτοφυλάκια τους θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε αποζημιώσεις που σχετίζονται με την πανδημία.
Για τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες η πραγματοποίηση αυτής της ανάλυσης σε ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο πολιτικών ήταν μια τεράστια πρόκληση λόγω του επείγοντος του έργου αλλά και των αυστηρών απαιτήσεων συμμόρφωσης που το περιβάλλουν.
Για να το αντιμετωπίσουν αυτό, ορισμένες δημιούργησαν ειδικές ομάδες δράσης, οι οποίες κλήθηκαν να διαβάσουν ολόκληρο το σύνολο των πολιτικών τους και να μάθουν αν υπήρχαν ρητές εξαιρέσεις που σχετίζονται με πανδημία, μεταδοτική ασθένεια ή ιό.
Για τους ανθρώπους, μια τέτοια εργασία είναι πολύ χρονοβόρα αλλά και επιρρεπής σε λάθη. αλλά για την τεχνολογία – συγκεκριμένα, την τεχνητή νοημοσύνη και την επεξεργασία φυσικής γλώσσας – ένα τέτοιο έργο είναι σαφώς ευκολότερο.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της πανδημίας, οι ασφαλιστικές εταιρείες παγκοσμίως άρχισαν να κατανοούν πλήρως την ανάγκη τυποποίησης των συμβολαίων, ούτως ώστε να απομακρύνουν τις γκρίζες περιοχές γύρω από ένα απροσδόκητο φαινόμενο, όπως ο νέος κορωνοϊός.
Έτσι συνειδητοποίησαν τα οφέλη της Τεχνητής Νοημοσύνης στην τυποποίηση μη δομημένων εγγράφων.
Η Pamela Negosanti, επικεφαλής της στρατηγικής για χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και ασφαλίσεις στο expert.ai, ειδικεύεται στο να βοηθά τις εταιρείες να εκτελούν τον επιχειρηματικό τους μετασχηματισμό μέσω της τεχνητής νοημοσύνης.
Μάλιστα, η εταιρεία της με τη δική της συνδρομή εξειδίκευσε την τεχνολογία της έτσι ώστε να υπηρετεί καλύτερα και αποτελεσματικότερα την ασφαλιστική βιομηχανία, παρότι αρχικά δεν συστήθηκε αποκλειστικά για αυτό.
Μιλώντας αποκλειστικά στο underwriter.gr, εξήγησε ότι περισσότερο από το 80% της συνολικής αξίας της ασφαλιστικής βιομηχανίας αντιπροσωπεύεται από μη δομημένα έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων αξιώσεων, όρων και συμβολαίων. Κάτι που η ίδια θεωρεί ότι σημαίνει ότι υπάρχει σαφές περιθώριο βελτίωσης, σε σχέση με άλλες βιομηχανίες.
«Και υπάρχουν και πολλά ακόμα στην ασφαλιστική βιομηχανία που θα μπορούν να ψηφιοποιηθούν και αυτοματοποιηθούν καθώς άλλες βιομηχανίες είναι λίγο πιο προηγμένες στην υιοθέτηση τεχνολογιών, αλλά στην ασφάλιση υπάρχει σίγουρα περιθώριο βελτίωσης, αφού ακόμα και σήμερα πολλές διαδικασίες τις χειρίζονται αποκλειστικά άνθρωποι».
Γι’ αυτό είμαστε ακριβώς στο σημείο που πρέπει να βάλουμε περισσότερη τεχνολογία στην βιομηχανία αυτή, τόνισε.
Αναφορικά με τις ασφαλιστικές εργασίες που αυτή η τεχνολογία βοηθάει, η κ. Νεγκοσάντι στάθηκε αρχικά σε αυτή καθ’ εαυτή την ασφάλιση με τον αυξημένο όγκο αιτήσεων, σημειώνοντας ότι στις ιδιωτικές ασφαλίσεις θα μπορούσε η υποβολή να γίνει εντελώς αυτοματοποιημένα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, κάτι που όμως δεν θα ήταν εφικτό για τις περιπτώσεις εμπορικής ασφάλισης.
Από εκεί και πέρα, σημείωσε ότι «όταν ασφαλίζεις κάτι μέρος της δουλειάς είναι η αξιολόγηση του κινδύνου και ο κορωνοϊός ήταν ένα πολύ καλό παράδειγμα γιατί όταν συνέβη καμία εταιρεία δεν γνώριζε το μέγεθος της έκθεσης που είχε συνομολογήσει».
«Φυσικά μπορείς να αναθέσεις τον έλεγχο των συμβολαίων σε μια ομάδα κρούσης, αλλά πόσο καιρό θα τους πάρει να διαβάσουν εκατομμύρια έγγραφα; Αυτή η δουλειά δεν θα τελείωνε ποτέ για αυτούς», είπε.
Και συμπλήρωσε: «Επομένως η ιδέα είναι ότι μπορείς να έχεις την τεχνολογία να δουλεύει για σένα αρχικά, ώστε να έρθεις μετά εσύ και να εφαρμόσεις την ειδίκευσή σου σε κάτι»
Το παράδειγμα των μηχανικών risk εngineers
Αναφέροντας ένα συγκεκριμένο παράδειγμα υιοθέτησης τεχνητής νοημοσύνης και συγκερασμού της με την ανθρώπινη εργασία, υπογράμμισε τη δουλειά των μηχανικών risk engineer μιας ασφαλιστικής που κάνουν επιθεώρηση με φυσική παρουσία αλλά κατόπιν δέχονται πολλά έγγραφα από τρίτα μέρη τα οποία και πρέπει να διαβάσουν, ούτως ώστε να απομονώσουν πιθανούς παράγοντες ρίσκου και να τους βαθμολογήσουν.
«Αυτό είναι ένα τυπικό παράδειγμα όπου μπορείς να έχεις συνδυασμό τεχνολογίας και ανθρώπου, γιατί το αρχικό κομμάτι της ανάγνωσης των αναφορών μπορεί να γίνει από την τεχνολογία η οποία θα δώσει την πρώτη ομαδοποίηση αποτελεσμάτων στον άνθρωπο, ο οποίος εν συνεχεία δίνει την τελική του πιστοποίηση».
Εξηγώντας μάλιστα τα οφέλη, υπογράμμισε ότι δεν μειώνεται δραματικά μόνο ο χρόνος που απαιτείται για να την ανάγνωση όλων των εγγράφων -τουλάχιστον κατά το ήμισυ- αλλά γίνεται και σωστή αξιολόγηση ενός λογαριασμού ειδικά σε εποχές που η ζήτηση για ασφαλίσεις είναι πολύ αυξημένη. Και όταν ο χρόνος πιέζει αναπόφευκτα γίνεται μια προτεραιοποίηση και -δίχως την βοήθεια της τεχνολογίας- συνήθως έρχεται η απαίτηση από τον λογαριασμό που δεν είχε αξιολογηθεί σωστά ή καθόλου ή με το ίδιο επίπεδο προσοχής.
Ο,τι ήταν ο κορωνοϊός πέρυσι, είναι τώρα οι κυβερνο-επιθέσεις
Έκανε μάλιστα τον παραλληλισμό πως αυτό που ήταν πέρυσι για τις ασφαλιστικές ο «πονοκέφαλος» σχετικά με την ανάγκη γρήγορης εύρεσης όρων στα συμβόλαια και αφορούσε στον κορωνοϊό, φέτος είναι οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.
«Αυτό που έγινε με τον κορωνοϊό γίνεται τώρα με τον κυβερνοχώρο που είναι η νέα απειλή. Πάλι οι πελάτες ρωτάνε, πόση έκθεση έχουμε; Δεν είναι μόνο το θέμα της αυτοματοποίησης, αλλά και καλύτερης κατανόησης της έκθεσης που έχεις σαν εταιρεία, άρα μπορείς να ενεργήσεις γρήγορα πριν κάνεις μια ανανέωση συμβολαίου ή αλλάζοντας τις λέξεις σε ένα συμβόλαιο. Άρα δεν είναι μόνο η αποτελεσματικότητα το όφελος, αλλά υπάρχουν και πολλά παραπάνω όπως η μείωση του ρίσκου», τόνισε.
«Δεν έχει βάλει όσο θα έπρεπε το AI στις εργασίες της η ασφαλιστική βιομηχανία»
Ερωτηθείσα για το εάν πιστεύει ότι η ασφαλιστική βιομηχανία έχει κάνει σωστά τη δουλειά της στο σκέλος της υιοθέτησης τέτοιων τεχνολογιών, ή εάν υπολείπεται, η κα. Νεγκοσάντι απάντησε ότι θεωρεί ότι συμβαίνει το δεύτερο για διαφορετικούς λόγους.
«Πρόκειται για μια βιομηχανία που ποτέ δεν χρειάστηκε πραγματικά να ενσωματώσει την τεχνολογία για να βγει από μια κρίση ή από μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, συνεπώς δεν υπήρχε η αίσθηση του κατεπείγοντος για κάτι τέτοιο. Τα πράγματα όμως αλλάζουν, όχι μόνο με τον κορωνοϊό που ανέδειξε την ανάγκη για εργαλεία που θα έκαναν τη δουλειά πιο γρήγορα, συμβαίνουν όμως και πολλά άλλα πράγματα στην αγορά, και χωρίς την τεχνολογία δεν θα είσαι ανταγωνιστικός», εξήγησε.
Περιγράφοντας μάλιστα το παράδοξο, που αποτελεί και μέρος της εξήγησης για την καθυστερημένη ανταπόκριση των ασφαλιστικών παγκοσμίως, η κα. Νεγκοσάντι μίλησε για βιομηχανία που αντιδρά εγγενώς στην έννοια του ρίσκου, την ώρα που η ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών συνεπάγονται αυτομάτως ένα ύψος κινδύνου, απαραίτητου για την εδραίωση της χρήσης τους.
«Η βιομηχανία η ίδια αντιτίθεται σε ο,τιδήποτε έχει ρίσκο και η ασφάλιση αν το σκεφτείτε τι κάνει; Αξιολογεί τον κίνδυνο και τον τιμολογεί. Αλλά η τεχνολογία και η καινοτομία δεν δίνουν κάτι δεδομένο αρχικά, πρέπει να αποτύχεις, πρέπει να πειραματιστείς γιατί μόνο έτσι έρχεται η καινοτομία. Η αποτυχία σου δείχνει τα όρια και τους περιορισμούς της τεχνολογίας και γι’ αυτό είναι χρήσιμη. Αλλά η ασφαλιστική βιομηχανία δε θέλει το ρίσκο και η αποτυχία για αυτήν δεν είναι μέρος του παιχνιδιού», εκτίμησε.
Τι συμβαίνει όμως και είναι αισιόδοξη για την υιοθέτηση της Τεχνητής Νοημοσύνης από περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες; Το γεγονός ότι όπως λέει, πλέον το προϊόν έχει περάσει στην ώριμη φάση του, δεν είναι τόσο καινούργιο, σε σχέση με τις προ διετίας προσδοκίες.
No comment yet, add your voice below!