Καμπανάκι για την περίθαλψη της τρίτης ηλικίας

Τις ζοφερές προβλέψεις για την τρίτη ηλικία στην Ελλάδα του μέλλοντος, ως προς το επίπεδο ζωής και την ιατρική περίθαλψη, έρχεται να επιβεβαιώσει νέα μελέτη

Στην έκδοση «Η οδυνηρή δεκαετία και οι αλλεπάλληλες κρίσεις» της αντιπροέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Δημογραφικών Μελετών και μέλους της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης, Ήρας Έμκε – Πουλοπούλου, αποσπάσματα της οποία παρουσίασε σήμερα το ΑΠΕ-ΜΠΕ επισημαίνεται ότι τα άτομα 70+ στην Ελλάδα αποτελούν το 10% του πληθυσμού ωστόσο απασχολούν τις μισές νοσοκομειακές κλίνες και ειδικότερα 1 στις 4 για βαριά περιστατικά. Η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα καλύπτει το 1/4 των συνολικών ημερών νοσηλείας στα νοσοκομεία και 7 στους 10 πάσχουν από περισσότερες της μίας νόσους.

Όπως επισημαίνει η κ. Πουλοπούλου, “έως το 2060 στις χώρες του ΟΟΣΑ προβλέπεται οτι ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας 20-64 χρόνων, θα παρουσιάσει κατά μέσο όρο μείωση 10%. Στην Ελλάδα η μείωση θα φτάσει το 35%»! Στην ΕΕ υπολογίζεται ότι το 2050 ο ο αριθμός των ανθρώπων που θα χρειάζονται μακροχρόνια φροντίδα, θα αυξηθεί κατά 8 εκατομμύρια! Αλλά μόνον ένας στους τρεις ηλικιωμένους με σοβαρές δυσκολίες σε καθημερινές δραστηριότητες έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες κατ΄ οίκον φροντίδας, ενώ σε 11 χώρες της ΕΕ, 6 στους 10 αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το κόστος αυτής της φροντίδας.”

Τα οικονομικά η πρώτη αιτία μείωσης των γεννήσεων

«Μείωση του πληθυσμού, κατάρρευση των γεννήσεων, αύξηση των θανάτων, εκτόξευση της δημογραφικής γήρανσης, αρνητικό μεταναστευτικό ισοζύγιο αποτελούν το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας το 2022. Είναι μία κατάσταση που έχει αρχίσει εδώ και δεκαετίες και για τα αποτελέσματα της οποίας οι επιστήμονες χτυπούσαν το καμπανάκι ήδη από τη δεκαετία του 1980, όταν οι γεννήσεις εμφανίστηκαν μειωμένες κάτω από το επίπεδο αντικατάστασης των γενεών. Έκτοτε η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη» σημειώνει η ερευνήτρια και προσθέτει: «Η χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού είναι η σημαντικότερη αιτία επιδείνωσης της δημογραφικής κατάστασης της χώρας. Τα νέα ζευγάρια που αδυνατούν να επιβιώσουν με χαμηλούς μισθούς σε περιβάλλον ακρίβειας ακόμη και για τα στοιχειώδη, δεν αποφασίζουν εύκολα να αποκτήσουν παιδιά. Επιπλέον, αυξάνεται η ηλικία των γυναικών που αποφασίζουν να γίνουν μητέρες άπαξ. Πόσω μάλλον δις και τρις…».