Το φετινό συνέδριο Ασφαλιστών και Αντασφαλιστών στην Ύδρα σηματοδοτήθηκε από την απόσυρση του άρθρου για υποχρεωτικότητα της ασφάλισης κτηρίων σε ευάλωτες περιοχές. Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για το άρθρο 23 που συμπεριελήφθη στο νέο κλιματικό νόμο.
Ήρθαν έτσι τα γεγονότα λοιπόν που και η συζήτηση στη Βουλή και η ψήφιση του νόμου συνέβη τις ημέρες που εξελισσόταν το συνέδριο στην Ύδρα, και μάλιστα την πρώτη μέρα των εργασιών του συνεδρίου, κατά την οποία ήταν καλεσμένος ομιλητής ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης. Μάλιστα με βάση το πρόγραμμα του συνεδρίου, πριν την επίσημη έναρξη υπήρχε και συνάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών με τον υπουργό.
Η Ένωση, αλλά και η αγορά συνολικά, είχε αντιδράσει για το συγκεκριμένο άρθρο διότι ο τρόπος που είχε αποτυπωθεί η υποχρέωση ασφάλισης, θα δημιουργούσε πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά στα οποία θα συνεισέφερε θετικά. Η αντίδραση αυτή την πρώτη μέρα του συνεδρίου αποτυπώθηκε τόσο δημόσια, όσο και στις ιδιωτικές συζητήσεις μελών της ΕΑΕΕ με τον υπουργό και με τη κυβέρνηση.
Τελικά το βράδυ, η κυβέρνηση αποφάσισε να αποσύρει το συγκεκριμένο άρθρο. Είναι σίγουρο ότι σε πολιτικό επίπεδο, αυτή η απόφαση ήταν μονόδρομος:
Η επιβολή κάθε είδους οικονομικής “υποχρέωσης” από την κυβέρνηση είναι εύκολος στόχος για κάθε αντιπολίτευση, πολλώ δε μάλλον όταν αυτή διέπεται από ένα ιδεολογικό υπόβαθρο που εξ’ ορισμού αντιτίθεται σε πρωτοβουλίες που εστιάζουν στη συμβολή πολιτών και ιδιωτικού τομέα.
Ταυτόχρονα, όταν ο ίδιος ο επαγγελματικός κλάδος που υποτίθεται ότι θα επωφελείτο απο τη νέα ρύθμιση αντιδρά επίσης αρνητικά στην επιβολή της, τότε πολύ απλά και η κυβέρνηση ξεμένει από… επιχειρήματα για τη θέσπισή της και εύκολα οδηγείται στη λύση της απόσυρσης. Γιατί άλλωστε να επιμείνει σε κάτι το οποίο φαίνεται να μην αρέσει σε κανέναν;
Απο την άλλη, το ερώτημα παραμένει. Τι ήταν καλύτερο τελικά για την ιδιωτική ασφαλιστική αγορά; Να αποσυρθεί τελείως η έννοια της υποχρεωτικής ασφάλισης ή να γίνει για πρώτη φορά νόμος (εκτός αυτοκινήτου), να αρχίσει να γίνεται βίωμα και στη συνείδηση των πολιτών και στη συνέχεια να δοθεί μια μάχη για τη βελτίωση των όρων που τη διέπουν;
Η απάντηση δεν μπορεί εύκολα να δοθεί. Η ασφαλιστική αγορά εξασφάλισε την υπόσχεση για εκ νέου εισαγωγή του συγκεκριμένου άρθρου, γραμμένου πολύ πιο σωστά ώστε να μην δημιουργεί προβλήματα. Αν αυτό συμβεί τότε όντως η επιλογή της απόσυρσης ήταν η καλύτερη.
Από την άλλη όμως δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η εισαγωγή οποιασδήποτε “υποχρεωτικότητας”, ιδιαίτερα σ’ ένα περιβάλλον επιβαρυμένο με πρωτοφανή παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν είναι εύκολη υπόθεση για καμία κυβέρνηση. Γι’ αυτό άλλωστε θα ήταν χρήσιμο όλη η αγορά να προσπαθεί με πράξεις και έργα να βοηθήσει τη κοινωνία να υποδεχθεί θετικά τέτοια μέτρα.
Είναι λογικό η πολιτική να προσπαθεί να εισάγει μέτρα ισορροπώντας το καλό της κοινωνίας και της οικονομίας, αλλά αν δεν υπάρχει το υπόβαθρο για θετική υποδοχή τέτοιων μέτρων από την κοινωνία, τότε αυτά δεν θα είναι αποτελεσματικά.
Η αγορά έχει μεγάλη δύναμη. Οι παράγοντες, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι διαμεσολαβητές, τα επιμελητήρια, όλοι μπορούν με συντονισμένες κινήσεις να δημιουργούν τις συνθήκες ώστε κάθε θετικό μέτρο για την αγορά κοινωνικά να γίνεται πιο εύκολα αποδεκτό.
Από το συνέδριο της Ύδρας, εκτός όλων των άλλων σημαντικών ειδήσεων, κρατούμε επίσης την ανανέωση της υπόσχεσης του υπουργού για φορολογικά κίνητρα στις ασφαλίσεις περιουσίας μόλις τα δημοσιονομικά περιθώρια το επιτρέψουν και ξεπεραστούν οι ιδιαίτερες εξωτερικές συνθήκες που δημιουργήθηκαν, τόσο με την πανδημία όσο και με την ενεργειακή κρίση.
Από τον Βετεράνο
No comment yet, add your voice below!