Oλοκληρώνουμε σήμερα το αφιέρωμα στις παθήσεις που περιλαμβάνονται στο ερωτηματολόγιο υγείας, το οποίο καλείται να συμπληρώσει κάθε υποψήφιος ασφαλισμένος.
Γράφει η Λένα Γκρίτζια, Διευθύντρια Αποζημιώσεων & Εκτίμησης Κινδύνων Ζωής, Ατυχημάτων & Υγείας της Eurolife ERΒ
ΑΔΕΝΕΣ : Γενικές πληροφορίες:
Οι αδένες είναι όργανα που εκκρίνουν τις ορμόνες, που η παρουσία τους ή απουσία τους η υπολειτουργία τους ή η υπερλειτουργία τους επηρεάζει τον μεταβολισμό, την εμφάνιση του ανθρώπου καθώς και τη συμπεριφορά του. Ενώ το νευρικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την γρήγορη ρύθμιση, οι αδένες είναι υπεύθυνοι για τη ρύθμιση αλλαγών που απαιτούν περισσότερο χρόνο. Ο αδένες που παράγουν το έκκριμά τους και το διοχετεύουν μέσω των εκφορητικών πόρων (ειδικοί σωλήνες) προς την επιφάνεια του σώματος ή προς κάποια κοιλότητα του σώματος ονομάζονται εξωκρινείς, ενώ οι αδένες που παράγουν ουσίες και τις διοχετεύουν μέσω του αίματος στα διάφορα όργανα που είναι απαραίτητες, ονομάζονται ενδοκρινείς αδένες και οι ουσίες που παράγουν ονομάζονται ορμόνες.
Μερικοί αδένες έχουν διπλή λειτουργία, δηλαδή παράγουν υγρά που χύνονται προς τα έξω αλλά παράγουν και ορμόνες που περνούν στο αίμα. Οι αδένες αυτοί λέγονται ΜΙΚΤΟΙ και σ’ αυτούς ανήκουν το ήπαρ, το πάγκρεας, οι ωοθήκες και οι όρχεις.
ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Γενικές Πληροφορίες
Για την έκκριση των ορμονών το ενδοκρινές σύστημα συνεργάζεται με το νευρικό σύστημα. Με την εμφάνιση κατάλληλου ερεθίσματος, το νευρικό σύστημα δίνει εντολή στο ενδοκρινές να εκκρίνει την κατάλληλη ορμόνη. Η απελευθέρωση των ορμονών είναι είτε συνεχής, είτε περιοδική είτε κατά «κύματα».
Το ενδοκρινολογικό σύστημα είναι ένα σύνθετο σύστημα αδένων και αποτελείται από τους εξής ενδοκρινείς αδένες:
- Τον υποθάλαμο
- Την υπόφυση
-Αδενοϋπόφυση
-Νευροϋπόφυση
- Τον θυρεοειδή
- Τους παραθυρεοειδείς
- Το πάγκρεας
- Τα επινεφρίδια
- Τους γονάδες (ωοθήκες/όρχεις)
Υποθάλαμος και Υπόφυση
Ο υποθάλαμος βρίσκεται κάτω από το θάλαμο του εγκεφάλου, ακριβώς πάνω από την υπόφυση και έχει μέγεθος ενός αμυγδάλου. Ο υποθάλαμος διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο όσον αφορά στη ρύθμιση του μεταβολισμού του σώματος, της θερμοκρασίας, του ύπνου, της όρεξης, του κορεσμού, της δίψας, του πόνου καθώς και την λειτουργία της υπόφυσης.
Η υπόφυση είναι ο σημαντικότερος αδένας του οργανισμού καθώς ελέγχει τη δράση όλων των άλλων περιφερικών αδένων. Βρίσκεται κάτω από τον υποθάλαμο ( πίσω από τη μύτη και στο ύψος των ματιών σε μια περιοχή που λέγεται τουρκικό εφίππιο –εφίππιο= σέλλα αλόγου) και οι διαστάσεις του είναι όσο ένα μπιζέλι με βάρος 0,5 γραμ. περίπου. Η υπόφυση χωρίζεται σε δύο λοβούς: την αδενοϋπόφυση και την νευροϋπόφυση.
Οι ορμόνες που παράγονται στην αδενοϋπόφυση είναι:
Η αυξητική ορμόνη, η οποία επηρεάζει γενικά την ανάπτυξη του οργανισμού, περισσότερο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, ενώ όταν η ανάπτυξη ολοκληρωθεί συνεχίζει να επιδρά στη διατήρηση του μεγέθους του οργανισμού. Επηρεάζει επίσης τον μεταβολισμό των λιπών και της γλυκόζης, επιταχύνει τη μεταφορά των αμινοξέων στα κύτταρα.
Η προλακτίνη, σε συνεργασία με άλλες ορμόνες, ενεργοποιεί την παραγωγή γάλακτος, αμέσως μετά τον τοκετό.
Η θυλακιοτρόπος μαζί με την ωχρινοτρόπο ορμόνη προκαλούν την έκκριση των οιστρογόνων και της προγεστερόνης από τις ωοθήκες, ρυθμίζουν την ωρίμανση των ωαρίων κάθε μήνα και επίσης προκαλούν και ρυθμίζουν την έκκριση της τεστοστερόνης από τους όρχεις.
Η θυρεοειδοτρόπος ορμόνη διεγείρει την έκκριση της θυροξίνης από τον θυρεοειδή αδένα.
Η φλοιοτρόπος ορμόνη ρυθμίζει την ανάπτυξη του φλοιού των επινεφριδίων και την έκκριση των ορμονών του.
Η νευροϋπόφυση δεν είναι ενδοκρινής αδένας, αφού δεν παράγει αλλά αποθηκεύει ορμόνες. Αποθηκεύονται δε σε αυτήν η ωκυτοκίνη, που απελευθερώνεται λίγο πριν την γέννηση του παιδιού με σκοπό να διευκολύνει την έξοδό του από την μήτρα και συμμετέχει στην έκκριση του γάλακτος από τον μαστό της γυναίκας καθώς και η αντιδιουρητική ορμόνη, η οποία ρυθμίζει την ποσότητα των ούρων.
Κυριότερα νοσήματα της υπόφυσης
Αδένωμα υπόφυσης:
Το αδένωμα της υπόφυσης είναι συνήθως ένας καλοήθης όγκος που αναπτύσσεται μέσα στην περιοχή του τουρκικού εφιππίου. Όπως συμβαίνει με τους όγκους σε άλλα σημεία του σώματος, τα κύτταρά της υπόφυσης αναπαράγονται ανεξέλεγκτα.
Το αδένωμα μπορεί να είναι εκκριτικό δηλαδή τα κύτταρά του να παράγουν κάποια ορμόνη ή μη εκκριτικό όταν τα κύτταρά του δεν παράγουν κάποια ορμόνη.
Ένα μη εκκριτικό αδένωμα, στην αρχή δεν προκαλεί συμπτώματα αλλά όταν αυξηθεί σε ένα κρίσιμο μέγεθος, τότε αρχίζει να πιέζει τους γύρω ιστούς με αποτέλεσμα να εκδηλωθούν συμπτώματα όπως: οπτικές διαταραχές, πονοκέφαλος, ζάλη, τάση προς έμετο, υπνηλία κ.λ.π.
Ένα αδένωμα της υπόφυσης, που είναι εκκριτικό, ανάλογα με την ορμόνη που εκκρίνει δημιουργεί διαφορετικά συμπτώματα όπως π.χ. αν εκκρίνει κορτιζόλη προκαλεί τη νόσο Cushing, αν εκκρίνει προλακτίνη προκαλεί διαταραχές της περιόδου, γαλακτόρροια και αναπαραγωγική δυσλειτουργία ενώ, αν παράγει αυξητική ορμόνη προκαλεί την μεγαλακρία και τον γιγαντισμό που έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωση των άκρων, του προσώπου και των μαλακών ιστών.
Η θεραπεία των αδενωμάτων είναι φαρμακευτική ή χειρουργική και σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται και η ακτινοθεραπεία.
Κακοήθης όγκος της υπόφυσης:
Όπως ο καλοήθης έτσι και οι κακοήθης όγκος στην υπόφυση διαταράσσει την φυσιολογική ισορροπία των ορμονών στο σώμα με κλινικές εκδηλώσεις παρόμοιες με αυτές που προκαλούν τα αδενώματα, αλλά με δυσκολότερη θεραπευτική αντιμετώπιση, που συνίσταται κυρίως στην ακτινοθεραπεία, και κακή πρόγνωση. Επισημαίνεται πάντως ότι μόνο ένα μικρός αριθμός όλων των όγκων της υπόφυσης είναι κακοήθεις.
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά νοσήματα της υπόφυσης:
- Πότε διαγνώσθηκε το πρόβλημα στην υπόφυση.
- Ποια ήταν η ακριβής διάγνωση που τέθηκε.
- Ποια θεραπεία ακολούθησε (φαρμακευτική; Χειρουργική; Άλλη;)
- Αν υπήρξε νοσηλεία ζητείται το αναλυτικό σημείωμα του Νοσοκομείου καθώς και πόρισμα ιστολογικής εξέτασης, αν υπάρχει.
- Ζητείται ο απεικονιστικός έλεγχος που έχει γίνει προγενέστερος και πρόσφατος και όλες οι αιματολογικές εξετάσεις που έγιναν ή και το πόρισμα τυχόν βιοψίας.
Θυρεοειδής αδένας
Ο θυρεοειδής αδένας έχει δύο λοβούς και βρίσκεται στον λαιμό (κάτω από τον λάρυγγα και μπροστά από την τραχεία). Παράγει τις ορμόνες θυροξίνη και καλσιτονίνη, οι οποίες ρυθμίζουν το μεταβολισμό, την ανάπτυξη του οργανισμού και τη δράση του νευρικού συστήματος. Στην παιδική ηλικία η καλσιτονίνη, επηρεάζει τα επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα και την ανάπτυξη του σκελετού.
Κυριότερες παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα
Υπερθυρεοειδισμός:
Όταν ο θυρεοειδής αδένας παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών ονομάζεται υπερθυρεοειδισμός. Οι κυριότερες μορφές του υπερθυρεοειδισμού είναι δύο:
- Η διάχυτος τοξική βρογχοκήλη, ιατρικά γνωστή ως νόσoς Graves, κατάσταση κατά την οποία όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και
- Η τοξική οζώδης βρογχοκήλη όπου στον θυρεοειδή αναπτύσσονται ένας ή περισσότεροι όζοι, οι οποίοι υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες. Όταν ο αριθμός των όζων είναι περισσότεροι του ενός ονομάζεται πολυοζώδης βρογχοκήλη, ενώ όταν είναι ένας ονομάζεται μονήρης τοξικός όζος. Κύρια συμπτώματα είναι: νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και κόπωση, ταχυκαρδία, ή καρδιακές αρρυθμίες, εξάψεις, αυξημένη όρεξη με πολλές φορές απώλεια βάρους, πόνοι στα κόκκαλα, προπέτεια των οφθαλμών (γνωστή ως εξόφθαλμος) κ.λ.π.
Υποθυρεοειδισμός:
Στον υποθυρεοειδισμό η έκκριση των ορμονών είναι μειωμένη. Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να οφείλεται είτε σε βλάβη του ίδιου του θυρεοειδούς (πρωτοπαθής) είτε σε βλάβη της υπόφυσης. Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού είναι συνάρτηση της βαρύτητάς του αλλά και της ηλικίας και εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, με μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, με αύξηση του βάρους, με δέρμα ξηρό και άγριο κ.λ.π..
Επισημαίνεται ότι με τον όρο «βρογχοκήλη» εννοείται κάθε διόγκωση του θυρεοειδούς που μπορεί να οφείλεται είτε στην υπέρ είτε στην υπό – λειτουργία του αδένα και ως εκ τούτου με τον όρο βρογχοκήλη εννοούμε την ανατομική κατάσταση του θυρεοειδούς αδένα και όχι την λειτουργική.
Κακοήθεια θυρεοειδούς αδένα:
Οι περισσότεροι καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι ιάσιμοι και μόνο το 5% περίπου αυτών έχουν επιθετική μορφή και έχουν την τάση να «μεταναστεύουν» σε άλλα όργανα του οργανισμού.
Τα κυριότερα συμπτώματα του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι η διόγκωση στο λαιμό, αίσθημα σφιξίματος ή πληρότητας στον λαιμό, δυσκολία στην αναπνοή ή στην κατάποση, βραχνάδα ή διόγκωση των λεμφαδένων κ.λ.π.
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά νοσήματα του θυρεοειδούς αδένα:
- Ζητείται η ακριβής διάγνωση της νόσου.
- Ζητούνται τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων όπως: υπερηχογράφημα θυρεοειδούς, αποτελέσματα αιματολογικών εξετάσεων που αφορούν στις θυρεοειδικές ορμόνες (Τ3, Τ4, TSH) καθώς και αποτέλεσμα του σπινθηρογραφήματος, εφόσον έχει πραγματοποιηθεί.
- Στην περίπτωση που έχει πραγματοποιηθεί αφαίρεση του θυρεοειδούς ή έχει πραγματοποιηθεί παρακέντηση αυτού, ζητείται το πόρισμα της ιστολογικής εξέτασης και ποια ήταν η θεραπευτική αγωγή μετά το χειρουργείο.
- Παραθυρεοειδείς αδένες
Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται στην πίσω επιφάνεια του θυρεοειδούς, είναι τέσσερις (στους περισσότερους ανθρώπους είναι 4 αλλά μπορεί να είναι λιγότεροι ή και περισσότεροι), δύο σε κάθε λοβό του θυρεοειδούς και εκκρίνουν την παραθορμόνη, η οποία ελέγχει την ποσότητα ασβεστίου και φωσφορικών ιόντων στο αίμα. Η παραθορμόνη ρυθμίζει τη συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα, δρώντας στα οστά και στους νεφρούς.
Κυριότερη πάθηση των παραθυρεοειδών αδένων είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός και με τον όρο αυτό αναφέρεται η υπερβολική έκκριση της παραθορμόνης. Όταν οφείλεται σε πάθηση των ίδιων των παραθυρεοειδών αδένων ονομάζεται πρωτοπαθής και είναι η συχνότερη αιτία για την εμφάνιση της υπερασβεστιαιμίας.
Όμως ο υπερπαραθυρεοειδισμός μπορεί να είναι δευτεροπαθής ή τριτοπαθής, όταν δηλαδή πρόκειται για αντίδραση των παραθυρεοειδών αδένων σε άλλες παθήσεις όπως π.χ. η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνος του πνεύμονα, του ήπατος κ.λ.π.
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά νοσήματα των παραθυρεοειδών αδένων:
- Ζητούνται αποτελέσματα εξετάσεων που αφορούν στα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα και της παραθορμόνης.
- Σε περίπτωση που έχει γίνει χειρουργική αφαίρεση, ζητείται το πόρισμα της ιστολογικής εξέτασης.
- Ζητείται ο απεικονιστικός έλεγχος της περιοχής του τραχήλου όπως υπερηχογράφημα θυρεοειδούς ή και αξονική ή μαγνητική τομογραφία τραχήλου.
Επινεφρίδια
Τα επινεφρίδια είναι δύο, ένα πάνω από κάθε νεφρό. Από την εξωτερική πλευρά τους εκκρίνονται οι ορμόνες αλδοστερόνη και κορτιζόλη. Η πρώτη ρυθμίζει την ομοιόσταση νερού, νατρίου (Να+) και καλίου (Κ+), ενώ η δεύτερη έχει αντιφλεγμονώδη δράση, επηρεάζει το μεταβολισμό και συμμετέχει σε διαδικασίες αντιμετώπισης καταστάσεων συναισθηματικής φόρτισης.
Η υπερέκκριση της αλδοστερόνης οδηγεί στην αύξηση του όγκου του αίματος με αποτέλεσμα να οδηγήσει σε υπέρταση. Η υπερέκκριση της κορτιζόλης προκαλεί συχνά ανακατανομή του λίπους στον οργανισμό με αποτέλεσμα να δημιουργεί δυσμορφίες, ενώ η μειωμένη έκκρισή της προκαλεί υπόταση, αρρυθμία και υπογλυκαιμία.
Από την εσωτερική πλευρά των επινεφριδίων εκκρίνονται ορμόνες, οι σπουδαιότερες των οποίων είναι η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη, οι οποίες συμμετέχουν στην αντιμετώπιση καταστάσεων έντονης συναισθηματικής φόρτισης και ενεργοποιούν τον οργανισμό (αυξάνουν τον καρδιακό και μεταβολικό ρυθμό, τον ρυθμό της αναπνοής και της αρτηριακής πίεσης).
Γενικότερα οι παθήσεις των επινεφριδίων σχετίζονται με την διαταραχή των παραγόμενων ορμονών που μπορούν να επιφέρουν, ανορεξία, ναυτία, υπόταση, αύξηση ή απώλεια βάρους, κεφαλαλγία, υπέρταση, κοιλιακό και θωρακικό άλγος
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά νοσήματα των επινεφριδίων :
- Ζητούνται αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες να περιλαμβάνουν επίπεδα ορμονών στο αίμα (όπως κορτιζόλης) βάσει των οποίων αφενός τέθηκε η διάγνωση, αφετέρου παρακολουθείται η πορεία της νόσου.
- Ζητείται απεικονιστικός έλεγχος και κυρίως αξονική ή μαγνητική τομογραφία των επινεφριδίων.
- Ζητείται πλήρης αιματολογικός έλεγχος, οποίος απαραίτητα θα πρέπει να περιλαμβάνει νάτριο, κάλιο και σάκχαρο.
- Στην περίπτωση που ο υποψήφιος προς ασφάλιση λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, ζητείται η ονομασία αυτής και η δοσολογία καθώς και από πότε την λαμβάνει.
- Γνωμάτευση του θεράποντος ιατρού για την τρέχουσα κλινική εικόνα στην οποία να αναγράφονται τα αποτελέσματα της μέτρησης της αρτηριακής πίεσης καθώς και η τυχόν παρουσία οιδημάτων στο σώμα.
Πάγκρεας
Το πάγκρεας είναι ένας μεικτός αδένας με εξωκρινή (παράγει τα παγκρεατικά ένζυμα, που είναι απαραίτητα για την πέψη των τροφών και έχουμε αναφερθεί σχετικά στην ενότητα που αφορούσε στα νοσήματα του γαστρεντερικού ή πεπτικού συστήματος) και ενδοκρινή έκκριση. Η ενδοκρινής δράση του, που μας ενδιαφέρει για την παρούσα ενότητα, αφορά στην έκκριση δύο πολύ σημαντικών ορμονών, της ινσουλίνης και της γλυκαγόνης, οι οποίες ρυθμίζουν τη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα. Η ινσουλίνη εκκρίνεται όταν υπάρχει αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης στον οργανισμό και βοηθάει στον μεταβολισμό της. Αντίθετα, η γλυκαγόνη εκκρίνεται όταν η συγκέντρωση της γλυκόζης είναι χαμηλή και ο ρόλος της είναι να διεγείρει την αποικοδόμηση του γλυκογόνου στο ήπαρ.
Κυριότερες παθήσεις του παγκρέατος
Παγκρεατίτιδα:
Για την παγκρεατίτιδα έχει γίνει αναφορά στην ενότητα που αφορούσε τα νοσήματα του γαστρεντερικού ή πεπτικού συστήματος. Παρακάτω υπενθυμίζονται οι ερωτήσεις που τίθενται στον υποψήφιο για ασφάλιση:
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με την παγκρεατίτιδα:
Εφόσον ο υποψήφιος απαντήσει θετικά στο ερώτημα που αφορά στην παγκρεατίτιδα:
- Αν γνωρίζει την ακριβή διάγνωση της νόσου και πότε συνέβη το περιστατικό
- Αν έχει υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις και ποια τα αποτελέσματα αυτών. Ζητούνται τα πορίσματα των εξετάσεων.
- Αν έχει πραγματοποιήσει νοσηλεία ή κάποιου είδους επέμβαση και αν ναι, ζητείται το ενημερωτικό σημείωμα του νοσοκομείου
- Αν του έχει συστηθεί κάποιου είδους θεραπεία και ποια είναι αυτή.
Σακχαρώδης διαβήτης:
Για τον σακχαρώδη διαβήτη έγινε αναφορά στην ενότητα που αφορούσε την αρτηριακή υπέρταση και τον σακχαρώδη διαβήτη. Παρακάτω υπενθυμίζονται οι ερωτήσεις που τίθενται στον υποψήφιο προς ασφάλιση:
Ερωτήσεις για τον σακχαρώδη διαβήτη :
- Πότε διαγνώσθηκε ο σακχαρώδης διαβήτης για πρώτη φορά.
- Ποια είναι η θεραπεία. Αν αντιμετωπίζεται μόνο με δίαιτα ή με δίαιτα και φαρμακευτική αγωγή (δισκία).
- Ποια είναι η φαρμακευτική αγωγή (δισκία) που έχει χορηγηθεί (ονομασία φαρμάκου και δοσολογία) και από πότε λαμβάνεται
- Αν λαμβάνει ινσουλίνη (ημερήσια δοσολογία)
- Αν είχε ή έχει πρόβλημα με τα μάτια, τους νεφρούς ή την καρδιά ή το κυκλοφορικό σύστημα π.χ. διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, στεφανιαία νόσο, απόφραξη μεγάλων αρτηριών, διαβητικό πόδι κ.λ.π.
- Αν έχει πραγματοποιηθεί νοσηλεία (ζητείται το ενημερωτικό σημείωμα του νοσοκομείου)
- Ζητούνται ιατρικές εξετάσεις, που πιθανόν να έχει ήδη πραγματοποιήσει ο υποψήφιος προς ασφάλιση, όπως σάκχαρο αίματος νηστείας, γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (Hba1c), γενική ούρων .
Όγκοι του παγκρέατος:
Οι όγκοι του παγκρέατος ταξινομούνται σε καλοήθεις και κακοήθεις όγκους. Οι καλοήθεις όγκοι του παγκρέατος είναι σπάνιοι και συνήθως είναι κυστικοί σχηματισμοί που ονομάζονται κυσταδενώματα και είναι άγνωστο, αν με την πάροδο του χρόνου μπορεί να μετατραπούν σε κακοήθεια. Οι πιο κοινοί όγκοι του παγκρέατος είναι οι κακοήθεις που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους προέρχονται από τα κύτταρα που σχηματίζουν τον παγκρεατικό πόρο (πορογενές αδενοκαρκίνωμα).
Η ανατομική θέση που βρίσκεται το πάγκρεας (πίσω από το στομάχι, το λεπτό έντερο, το ήπαρ και τη σπλήνα) δεν διευκολύνει την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου για αυτό και συνήθως η διάγνωση της νόσου γίνεται όταν αυτή έχει προχωρήσει και πολλές φορές έχει δώσει και μεταστάσεις. Οι όγκοι συνήθως δεν μπορούν να αφαιρεθούν, όμως στην περίπτωση που διαγνωσθούν έγκαιρα και αφαιρεθούν, η πρόγνωση είναι καλή ως προς την βιωσιμότητα και ποιότητα ζωής του ατόμου.
Ερωτήσεις προς τον υποψήφιο για ασφάλιση σχετικά με όγκους του παγκρέατος:
- Ζητείται αξονική τομογραφία άνω κοιλίας.
- Ζητείται γενική εξέταση αίματος και βιοχημικές αίματος στις οποίες να συμπεριλαμβάνονται χολερυθρίνη ολική – άμεση και λευκώματα καθώς και αμυλάση ούρων.
- Ζητείται αναλυτική ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος ιατρού στην οποία εκτός των άλλων να αναφέρονται τυχόν μεταβολές του σωματικού βάρους (απότομη αύξηση ή μείωση του σωματικού βάρους).
- Στην περίπτωση που έχει γίνει αφαίρεση του μορφώματος, ζητείται το πόρισμα της ιστολογικής εξέτασης.
No comment yet, add your voice below!